جنگل‌ها و مراتع منطقه رودبالِ استهبان در خطر معدن‌کاوی‌های گسترده
آیا این معادن واگذار خواهند شد؟!
از چند ماه پیش درخواست واگذاری گسترده معادن فلزی (منگنز) در وسعتی حدود ۱۴۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ هکتار!!! از اراضی منطقه کوهِ‌خَمِ رودبال شنیده شد که با اقدامات و اعتراضات زیاد اهالی، فعالان و حتی برخی ارگانهای دولتی، ظاهرا به حدود ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ هکتار تقلیل پیدا کرده است. (به ارقام توجه کنید!)
معدن منگنز از دسته معادن روباز می‌باشد که با برداشت خاک از سطح همراه بوده و پیامد این قبیل معادن عموما آلودگی یا تخریب گسترده آب، خاک، هوا و گیاهان و جانوران و در کل اکوسیستم منطقه و حتی اراضی همجوار می‌باشد.
در محدوده معدن منگنز منطقه رودبال استهبان، اجتماعات انسانی، سد جهت نگهداشت آب شرب و کشاورزی (سدرودبال) و البته پوشش گیاهی بسیار غنیِ جنگلی و مرتعی از گونه‌هایی با ارزش ذخایر ژنتیکی وجود دارد.
آیا قوانین حفاظتی، نظیر قانون حفاظت از ذخایر جنگلی، قانون حفاظت از خاک و قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست و … در این تصمیم‌گیری بسیار مهم و حیاتی لحاظ شده است؟!
آیا ارزش گذاری میزان اشتغال با ارزش‌های زیست محیطی منطقه مقایسه گردیده و تصمیماتْ بر پایه ارزیابی اثرات آتی گرفته شده است؟
در هر دو مورد و با توجه به تجارب و واگذاری‌های قبلی، بعید به نظر می‌رسد که همه چیز در مسیر درست و بدون اشتباه پیش رفته باشد.
چند پیشنهاد به مسئولین محترم:
۱- قبل از تصمیم‌گیری نهایی، از معادن مشابه و البته با وسعت فعلی بازدید گردد و از نزدیک مسائل و مشکلات فعلی و آتی متأثر از معدن بررسی شود.
۲- درصورت الزام به واگذاری(!)، حداقل واگذاری‌ها به صورت مرحله‌ای و کنترل شده در بازه‌های زمانی بلندمدت صورت پذیرد.
۳- کارگروه‌های نظارتی با کارشناسان و متخصصین بی‌طرف و تشکل‌های غیردولتی تشکیل شود و گزارش‌های دوره‌ای تهیه و منتشر گردد.
نهایتا این که به استفاده‌های اندک و زودگذر دل خوش نباشیم و یادمان باشد که در مقابل جامعه فعلی و نسل‌های آینده مسئول و پاسخگوییم!
پایداریِ توسعه را فدای منافع کوتاه مدت نکنیم.
گروه مردمی دیده بان استهبان
پی نوشت : عکس مربوط به یک معدن روباز در استان قم می باشد.
