براى پزشک فرهنگورى که دلداده دیار استهبان بود.

متأسفانه یکى از پزشکان حاذق و در عین حال متعهد همشهرى مان زنده یاد دکتر ناصر خان صادقى دار فانى را وداع گفت.

کارنامه افراد در کار تخصصى و حرفه اى شان خود گواه جایگاه هر شخص در هر رتبه از طبقه اجتماعى مى باشد.
زنده یاد دکتر ناصر صادقى از جمله افرادى بود که با وجود بیش از هفت دهه از استهبان به مردم این دیار علاقه اى وافر داشت.

پروفسور ناصر صادقی

گواه این ادعا در سفرهاى گاه به گاه ایشان قبل از اقامت کامل در فرانسه بود که هر تابستان در محل سکونتش در استهبان رایگان و بطور عموم براى طبابت همشهریان را با کمال میل و بدون اکراه انجام مى دادند.
خوب یادم هست در تابستان ١٣٧٨ که به مطب ایشان در منطقه یوسف آباد تهران رفتم نخستین عکس ورود به محل کار ایشان عکسى بود که از بام کوشک مرحوم مرتضى خان صادقى توسط خودشان نمایى از استهبان گرفته بودند و در محل مطب نصب کرده بودند!
خدا رحمت کناد ایشان را که داراى ذوق سرشارى در ادبیات و هنر بخصوص در هنر عکاسى آثارِ گرانسنگى از ابنیه هاى استهبان از خود بجا گذاشته اند.
پس از اقامت در خارج از کشور هم بارها با قلم محبت آمیزشان بنده کمترین را با خامه ى وزین خویش مورد لطف و مهربانى قرار دادند.
نقش هایى که زنده یاد دکتر صادقى از هنر عکاسى خویش بجا گذاشتند براى همیشه در ذهن مردم کهن دیار استهبان خواهد ماند از آن مهم تر کمال صدق و محبت و علاقه وافر آن پزشک حاذق به این مردم بود که چون نقشى به دیوار خواهد ماند چرا که به قول سعدى:

غرض نقشى ست کز ما باز مانَد
که هستى را نمى بینم بقایى

صفدر دوام