مسکنی که ملی نیست …

پروژه مسکن ملی استهبان معطل سوء مدیریت

سه سال از شروع ثبت نام مسکن ملی در استهبان می گذرد و این پروژه به صورت میانگین فقط ۱۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.

این پیشرفت اندک با توجه به تامین زمین در محدوده شهر و با فاصله کمتر از ۲۰۰۰ متر از مرکز اصلی شهر و مهیا بودن تمامی زیرساخت های مورد نیاز، سوالات زیادی را در ذهن متقاضیان این واحدها به وجود آورده است .

عدم پیشرفت متوازن سایت های پنجگانه نهضت ملی مسکن در استهبان (ترمینال ، پیام نور ، مسکن مهر ، دانشگاه آزاد و جهاد کشاورزی ) به گونه ای که در برخی سایت ها علیرغم واریز کمتر از ۱۰ درصدی سهم برخی متقاضیان سقف طبقه پنجم اجرا شده و برخی بلوک ها که متقاضیان بعضا تمامی سهم مشارکت خود را نیز پرداخت کرده اند، هنوز در مرحله اجرای فنداسیون است، عامل اصلی نارضایتی تعداد زیادی از متقاضیان واحدها با پیشرفت اندک و بی خیالی متقاضیان بلوک های با پیشرفت بالا برای پرداخت مابقی سهم مشارکت گردیده و این نتیجه هیچ چیز جز سوء مدیریت اداره مسکن و شهرسازی در استهبان نمی تواند باشد!

در شرایطی که از ۴۰۰ میلیون تومان سهمی که برای مشارکت متقاضیان مسکن ملی درنظر گرفته شده است به طور میانگین وصول نزدیک به ۱۳۰ میلیون تومانش محقق شده و به علت همان عدم اعتماد مردم به مسکن و شهرسازی که نتیجه عدم توازن در پیشرفت سایت های پنجگانه استهبان می باشد، امیدی هم به واریزهای تکمیلی وجود ندارد، شاید بتوان گفت پرداخت تسهیلات تکلیفی دولت، اگر باعث ایجاد مشکلات مضاعف نشود ، دردی را هم دوا نخواهد کرد و همان بهتر که پرداخت نشود!

تا زمانی که دغدغه نخست رییس محترم مسکن و شهرسازی “مسکن ملی “نباشد ، نیازی هم نمی بیند که هر روز قبل از آنکه به صندلی اداره اش تکیه بزند از پروژه ها بازدید میدانی داشته باشد و پیشرفت هر روز پروژه را نسبت به روز قبل بررسی و کم و کاستی ها را از پیمانکار مطالبه کند ، نتیجه می شود همینی که می بینید . حالا اگر پای پیمانکار فاقد صلاحیت هم در میان باشد که معنی عینی قوزبالاقوز تجسم میابد و دود همه ی این ها فقط به چشم مردم خواهد رفت .

مردمی که با هزار دل امید به تمام پس انداز خود چوب حراج زده اند تا بتوانند سهم تکلیفی خودشان را به صندوق بپردازند به آرزوی خانه دار شدن !

طلای هر گرم ۱۲ میلیون تومانی امروز را ۳ سال پیش هر گرم ۲ میلیون تومان فروخته اند تا دیگر نه پس اندازی داشته باشند و نه مسکنی و نه حتی امیدی به آینده ای بهتر.

امروز اگر مسکن و شهرسازی توانایی فراهم کردن شرایط حضور مهندس ناظر مقیم بالای سر پیمانکار را ندارد، باید قدرت این را داشته باشد تا جبران خسارت های احتمالی ناشی از عدم ایفای تعهدات پیمانکار و عدم نظارت مهندسان ناظر را از مقصران اصلی مطالبه کند، نه اینکه این هزینه های مضاعف هم بیفتد بر گردن مردم بیچاره ای که تمام دارایی شان را داده اند برای هیچ .

خانه به دوشانی که بعضا پولی برای رهن و اجاره یک آلونک کوچک نیز برایشان نمانده است و در حال حاضر تنها غمی که ندارند غم سیلاب است.

برای حل مشکلات عدیده مسکن ملی استهبان باید ضمن اعتمادسازی برای مردم و جلب نظر متقاضیان برای واریز سهم مشارکت و انتخاب پیمانکار واجد شرایط و باصلاحیت، نسبت به ایجاد توازن در پیشرفت فیزیکی سایت های پنجگانه اقدام گردد و با نظارت میدانی و مستمر مسئولین محترم مسکن و شهرسازی بتوان شرایط اختصاص تسهیلات دولتی جهت تکمیل پروژه را فراهم کرد.

“استهبانی دیگر” مثل همیشه آمادگی خود را برای بازنشر نظر تمامی کارشناسان و صاحب نظران و پاسخ احتمالی اداره محترم مسکن و شهرسازی اعلام می دارد.

به امید خانه دار شدن همه مردم ایران عزیز

 

مجید فرهمندی

روزنامه نگار