به نام مهرآفرین مهربان
مهرماه که می شود یادمان فرهنگ “استهبان” که تلألوئی به بلندای آفتاب و شکوهی به عظمت تاریخ فرهنگ ایران زمین دارد، در خاطرهها زنده میشود. این شهر در ژرفنای تاریخ به ایمان و فرهنگ و ادب و شعور شهرت یافته و در کنار طبیعت زیبای خود، گوهری یگانه در سرزمین باستانی پارس شناخته می شود.
در این نوشتار بنا نداریم که به وصف ماه مهر و فصل پاییز بیمانند دیار استهبان که هر لحظه اش ستودنی است بپردازیم؛ آنچنانکه خیابانها و کوچههای شهر و روستا روزگارانی را در خود دیدهاند که با شور و شادی کودکان و جوانان مشتاق علم وآگاهی آغاز شده و در خنکای نسیم پائیزی و هوای دلپذیر کنار چشمهها و باغات پر از میوههای رنگارنگ، سرزمینهای رؤیائی انجیر و انگور، گردو و بادام، باغات پر برکت انار ایج و رودبال، دامنه زیبا و مصفای رونیز و چشمه مرغک، کوههای سخاوتمند سرکوه و تودج ، محیط زیست یگانه بختگان و دهها هدیه الهی اشتیاق هر نویسنده ای را برمیانگیزاند که در وصف “ماه مهر استهبان” بنویسد، بلکه میخواهیم به پیروی از همان اندیشمندان خوش ذوقی که “هفتم مهر” را روز استهبان نامیدند که هم تاریخ فرهنگ گذشته این دیار که درهمه دوران های خود به شهر دانشمدان، فلاسفه، علماء، شعرا، سیاستمداران، مراجع، مبارزین و رزمندگان را بنمایانند و هم به تذکار نعمتها و بخششهای گوناگون الهی و طبیعت سخاوتمند خدادادی شکر گزار باشند، ما هم از گدشته افتخار آمیز شهر یادی کرده باشیم.
اگر چه در گذر زمان و بر پندار و کردار انسانهای ناتوان، میراث فرهنگی و ادبی این شهر به فراموشی گراییده و نسل جدید ما از بزرگانی همچون فیلسوف نامدار قاضیعضد الدین ایجی، شعرای بزرگی همانند پلاس اصطهباناتی، محمد امینا و شمس اصطهباناتی، علمای بزرگی مانند آیت الله میرزا آقای اصطهباناتی، علامه ملامحمد باقر اصطهباناتی، ، شهدای گرانقدری همچون شهید شیخ احمد فقیهی و سیاستمداران و فرهنگپرورانی همچون حبیب الله آموزگار که با کسب افتخارات ملّی و جهانی نام این شهر را در ردیف بلاد پرآوازه ایران قرار داده اند، ناآگاهند، اکنون دوباره مسئولیت فرهنگ دوستان این دیار است که با روشنگری و زنده کردن حس وطندوستی بر داشتههای خود ببالند و بر پاسداشت آن همت گمارند؛ اما رسالت ما در این نوشتار چیز دیگری است که اگر چه به اختصار، میخواهیم اشارهای به ضرورت بازیابی فرهنگ اصیل این دیار بپردازیم، امید است که یادآوری اندکی به سنگربانان فرهنگ شهر داشته باشیم.
پاسداران فرهنگ ایرانی-اسلامی استهبان باید با هماندیشی، مهربانی وهمافزائی به بازآفرینی رفتار فرهنگی ازیاد رفته شهر و نشاندار کردن مؤلفههای آن که برخی از مؤلفههای آن در زیر آمده بپردازند:
- بازیابی زندگی عزتمندانه و انسانمدار محبتآمیز، آنچنان که مردمان این شهر بدان شهرهاند.
- فرهنگ پاسداشت ارزشهای الهی، انقلابی، مجاهدت و قدرشناسی از مردان و زنان روزگاران مبارزه و جهاد
- توجه و تلاش در بازآفرینی جایگاه علمی، ادبی، اجتماعی شهرستان استهبان و جلوگیری از رخوت و نابودی سرمایههای گرانقدر شهر
- بازنگری فرهنگ مدیریت شهری، بهسازی توانمندی مدیریت دیوانسالار، پاسداشت کرامت انسانی در گفتار و کردار مدیران شهری
- فرهنگ ارزشها و ضرورتهای شهرنشینی و آموختن شیوه مراودات اجتماعی و پرهیز از آداب مزاحمتآفرین در زندگی شهری نوین
- فرهنگ پاسداری از زیست بوم شهرستان، شناساندن اهمیّت و آموختن شیوه نگهداری و حفظ میراث طبیعی شهرستان
آرزو داریم که “ماه مهر” و “روز استهبان” بتواند راهی جدید را در بازیافت میراث فرهنگی گرانسنگ این شهرستان بپیماید.
به قلم : مهدی مخبری
ادامه دارد……