استهبانی دیگر » بانوان » سیاسی » مقالات
کد خبر : 3538
شنبه - ۳۰ آبان ۱۳۹۹ - ۱۳:۴۲
پویش مردمی اهدای نفس در استهبان

در احوال گلریزان جامعه فرهنگى استهبان

این روزها جامعه بشرى درگیر و دار ویروس منحوسى است که توان از پیشرفته ترین کشورها در حوزه اقتصادى گرفته است پشت مدعیان بلوک سرمایه دارى غرب را نیز خم کرده است.
تجربه کرونا شاید سخت ترین آزمون نظام طبیعت از بشر این سده بود که همه چیز را دگرگون نمود و هنوز هم به یکه تازى خویش ادامه مى دهد.
و اما بعد؛ همه مى دانیم که پیشگیرى و رعایت شیوه نامه ها بهترین مبارزه با این ویروس منحوس در واقع خانمانسوز است که رعایت شیوه نامه ها هزینه کمتر و البته سلامتى جامعه را در پى خواهد داشت.

در احوال گلریزان جامعه فرهنگى استهبان

در احوال گلریزان جامعه فرهنگى استهبان

صفدر دوام

این روزها جامعه بشرى درگیر و دار ویروس منحوسى است که توان از پیشرفته ترین کشورها در حوزه اقتصادى گرفته است پشت مدعیان بلوک سرمایه دارى غرب را نیز خم کرده است.
تجربه کرونا شاید سخت ترین آزمون نظام طبیعت از بشر این سده بود که همه چیز را دگرگون نمود و هنوز هم به یکه تازى خویش ادامه مى دهد.
و اما بعد؛ همه مى دانیم که پیشگیرى و رعایت شیوه نامه ها بهترین مبارزه با این ویروس منحوس در واقع خانمانسوز است که رعایت شیوه نامه ها هزینه کمتر و البته سلامتى جامعه را در پى خواهد داشت.
جامعه ما و بسیارى از جوامع بشرى این روزها با این پدیده شوم قرن کنونى دست و پنجه نرم مى کنند که کشور ما هم از این قاعده مستثنى نیست.
آئین گلریزان که ریشه در عیارى و فتوت و رادمردى دارد از دیرباز در این مرز و بوم جاى داشته است و نوع دوستى مردم ما با مشارکت گسترده در این کارِ نیک هویت اصیل خویش را آشکار کرده اند.
فلسفه وجودى گلریزان که اغلب در محل زورخانه هاى محلات برگزار مى گردید رفع مشکلات شخص و یا اشخاصى بود که از بدِ روزگار دچار مشکلاتى شده بودند.
جامعه فرهنگى استهبان این روزها خالصانه اقدامى مدنى و اجتماعى آغاز نموده است و آن احیاى روش ومنش گلریزان براى ایجاد بستر مناسب درمان شهروندان استهبانى و حومه است.
متولى این اقدام نکو قشرى است که در تناسبات حقوقى در سایر دولت ها به حقوق و جایگاه اصلى شان توجه نشده، با این حال اکنون رسالت فرهنگى خویش را عیان کرده اند و با هدف مردم دست طلب به سوى همگان براى رفع مشکلات درمانى شهرستان دراز کرده اند.
و به راستى که براى مقابله با ناملایمات این روزگار و خبرهاى ناهمگون با طبع مان چه چیزى شایسته تر از اتحاد و اتفاق اجتماعى براى مقابله با مشکلات به وجود آمده است.
و اینکه حالا زمان گله و شکایت و یا اینکه خرید دستگاه وظیفه حاکمیت بوده نیست چرا که نه تنها استهبان و یا ایران بلکه جامعه بشرى این روزها نیاز به برپایى گلریزانى به وسعت جهان دارد که سمبل و نماد نوع ‌دوستى و برگرفته از روش و منش بى پیرایه مردم بزرگ ایران است.
آیین قلندرى براى رفع مشکلات مردم نیاز به تفسیرهاى فلسفى و تاریخى ندارد اما این روایت ماندگار از شیخ ابولحسن خرقانى خود بهترین منشورنامه نوع دوستى است که نوشته اند:

“بر سر در شیخ ابوالحسن خرقانى نوشته بود؛ هر کس که در این سرا درآید نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آنکس که بدرگاه باری تعالی به جان ارزد،البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد.”