نزدیک به یک دهه است در آغاز فصل پر رمز و راز پائیز وادیِ خیال اهالی استهبان در هر نقطه از جهان به سمت واژه «هفت» رهنمون می شود و رمز آن ثبت هفتمین روز از مهرماه در تقویم فرهنگی، اجتماعی با عنوان «روز استهبان» است.
ایده پردازی انتخاب «روز استهبان» در یک برهه زمانی توسط تعدادی افراد خوش ذوق در شورای فرهنگ عمومی شهرستان مطرح و تصویب شده است این به آن معناست که در نکته ای باریکتر از مو پس از گذشت سالها ابتکار عملی توسط شخص و یا اشخاصی به سرانجام رسیده و به تعبیر شاعر؛ «غرض نقشی ست کزما باز مانَد/ که هستی را نمی بینم بقایی» این نقش بر صفحه تقویم فرهنگی شهر رقم خورده و میراث داران آن یعنی همه مردم این شهرستان در زمان حال و آینده این روز را بطور شایسته و بایسته پاس خواهند داشت، صاحب این روز تک تک مردم استهبان هستند و نکوداشت سایر ظرفیت های شهرستان و افتخارات حماسی (ایثار و شهادت)، تاریخی،علمی، اجتماعی، طبیعی و ورزشی هم در دل این روز گنجانده می شوند، اما اینکه پس از سالها تغییر زمان «روز استهبان» در دستور کار قرار گیرد اقدامی غیر قابل توجیه است و‌ در معنا هم نوعی بی احترامی به مبتکران و صاحبان آراء در انتخاب این روز تعبیر می شود، نکته دیگر اینکه سالها اهالی استهبان در نقاط مختلف جهان و کشور این روز را در فضای مجازی یا حقیقی پاس داشته اند و اهالی فرهنگ و هنر نیز تولید محتواهای فراوانی با تعریف هفتم مهرماه ارائه داده اند بدون تردید حالا تغییر زمان و بازنگری ناگهانی موجب چالش ذهنی افراد خواهد شد، آن هم مصوبه ای که در قالب فرهنگ تعریف گردیده و در ذهن و زبان مردم ما این روز با عنوان «روز استهبان» مُهر تأیید خورده است.
با درنگی در واژۀ پر رمز و راز «هفت» هم می توان به جایگاه و اهمیت انتخاب این روز پی برد واژه ای که در وادی عرفان تا حماسه و آیات آسمانی قابل تأمل است، کشش این واژه در طول تاریخ تا قله های معنا راه پیدا کرده و هر آینه در آثار گرانسنگ کهن سرزمین ایران از شاهنامه فردوسی گرفته (هفت خوان رستم) تا (منطق الطیر) شیخ فریدالدین عطار نیشابوری که گروهی از مرغان با گذراندن هفت وادی مشهور تعریف شده در عرفان به مقام سیمرغ می رسند.
اگر برای تعریف جایگاه واژۀ هفت قرار بر نوشتن باشد بدون تردید در این سطور کوتاه با مجال اندک «مثنوی هفتاد من کاغذ شود» در این رهگذر ایده پردازی یک دهه پیش در شورای فرهنگ عمومی شهرستان استهبان برای انتخاب «روز استهبان» در روزهای پایانی فصل برداشت درخت مقدس انجیر و آغاز پاییز به تعبیر دیگر بهار معنادار عارفان با واژه هفت تناسبی جالب یافته است.
زنده یاد استاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی نویسنده متبحّر و مورخ موفق همروزگار ما نیز با ذوق وافر واژه «هفت» را در لابه لای عناوین آثار ارجمند خود قرار داد و به جایگاه این عدد معنایی تازه بخشید.
یکی از خاصیت های انتخاب عدد هفت آن هم در مهرماه برای روز استهبان جامع الاطراف بودن روز و زمان آن است همزمانی هفتم مهرماه به عنوان روز استهبان در ابعاد مختلف علم و اندیشه،حماسه، فرهنگ و هنر و طبیعت بهترین زمان برای روز استهبان است که هر ساله برنامه های متنوع فرهنگی،هنری و اجتماعی با محورهای یاد شده برگزار گردد.
رود شفاف «هفت مهر» در مسیر باغ خیال اهالی خوش ذوق استهبان همواره به روشنای صبحدمان سرچشمه های باصفای این شهر آمیخته و جاری شده است مردم با صفایی که با سیری معنادار در زندگی پیشینیان شان می توان همان «هفت شهر عشق » مشهور را در سیره و احوال شان مشاهده نمود.

صفدر دوام : روزنامه نگار و فعال اجتماعی